Το σκόρδο προέρχεται από το φυτό Allium sativum, έχει έντονη καυστική γεύση, δυνατή οσμή και έχει μορφή βολβών που αποτελούνται από μικρότερες σκελίδες. Το σκόρδο χρησιμοποιήθηκε παραδοσιακά όχι μόνο στη μαγειρική πολλών λαών αλλά και για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Το σκόρδο χρησιμοποιήθηκε για το καρδιακό σύστημα, εναντίον των μολύνσεων, του κρυολογήματος, του καρκίνου και εναντίον των τροφικών δηλητηριάσεων. Χρησιμοποιήθηκε επίσης, μέσα στα πλαίσια της δεισιδαιμονίας των ανθρώπων, για την απομάκρυνση των κακών πνευμάτων ή και των βρικολάκων.
Το σκόρδο είναι από τα πιο δημοφιλή φυσικά, φυτικά θεραπευτικά μέσα που χρησιμοποιήθηκαν από τον άνθρωπο. Το σκόρδο παίρνει τη χαρακτηριστική οσμή του από τις θειούχες ενώσεις που περιέχει. Οι ευεργετικές του δράσεις οφείλονται στις ενώσεις αυτές.
Όταν μια σκελίδα σκόρδου κοπεί σε πολλά μικρά κομματάκια τότε αρχίζει μια χημική αντίδραση, με τελικό παράγωγο μια ουσία που ονομάζεται allicin. Η allicin έχει αντιβακτηριδιακές δράσεις. Έχει την ιδιότητα να θανατώνει επικίνδυνα βακτηρίδια στο στομάχι. Άλλες έρευνες έδειξαν ότι η allicin μπορεί να μειώνει τη χοληστερόλη αίματος και ότι έχει αντιπηκτική δράση.
Οι ιδιότητες αυτές συμβάλλουν στην ευεργετική προστατευτική δράση του σκόρδου πάνω στην καρδία. Άλλα στοιχεία υποστηρίζουν και πιθανές δράσεις του σκόρδου εναντίον των καρκίνων στομαχιού, χοντρού εντέρου και προστάτη.
Σύμφωνα με στοιχεία από έρευνες, η καθημερινή κατανάλωση φρέσκου σκόρδου ή ακόμη έτοιμων σκευασμάτων σαν συμπλήρωμα στη διατροφή, μπορούν να μειώσουν σε μέτριο βαθμό (μέχρι 9%) τη χοληστερόλη αίματος. Η αυξημένη χοληστερόλη αίματος είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου που προδιαθέτει στην εκδήλωση καρδιακών επεισοδίων.
Η ποσότητα σκόρδου που φάνηκε αποτελεσματική είναι μια σκελίδα ημερησίως. Το σκόρδο χρησιμοποιήθηκε λόγω της δράσης του εναντίον των μικροβίων στα φαγητά για μείωση του κίνδυνου τροφικής δηλητηρίασης.
Πώς πρέπει να λαμβάνεται το σκόρδο; Ο καλύτερος τρόπος είναι το σκόρδο να τρώγεται ωμό. Όταν ψηθεί το σκόρδο, χάνει την ικανότητα να δημιουργεί την δραστική ουσία allicin, που είναι υπεύθυνη για τις ευεργετικές του δράσεις.
Το σκόρδο δεν έχει σημαντικούς κινδύνους όταν λαμβάνεται σε λογική ποσότητα. Προβλήματα εμφανίζονται όταν κάποιος φάει περισσότερες από 5 σκελίδες την ημέρα. Στις ποσότητες αυτές το στομάχι αναστατώνεται, δημιουργείται φούσκωμα και καούρα στο στομάχι. Επίσης υπάρχουν άτομα που είναι αλλεργικά στο σκόρδο.
«Σκόρδο το ελληνικό!»
Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εξοικειωμένοι με τη σκηνή μιας ταινίας στην οποία ο Θανάσης Βέγγος, αφού έχει φάει άφθονο σκόρδο, εξολοθρεύει με την ανάσα του μια διμοιρία επιτιθέμενων στρατιωτών κραυγάζοντας θριαμβευτικά: «σκόρδο το ελληνικό!»Παρόμοια αντίδραση πρέπει να είχαν και οι επιστήμονες του Κέντρου Καρκινικών Ερευνών στο Οχάιο των ΗΠΑ, όταν παρατήρησαν την αξιοσημείωτη αντικαρκινική δράση του σκόρδου στον ανθρώπινο οργανισμό. Μέσω μιας καινοτόμου ουρολογικής εξέτασης, μπόρεσαν να μετρήσουν την επίδραση της κατανάλωσης σκόρδου και τα ποσοστά καρκινογένεσης στον οργανισμό, και ανακάλυψαν πως τα δύο αυτά μετρήσιμα στοιχεία είναι αντιστρόφως ανάλογα: όσο μεγαλύτερη ήταν η κατανάλωση σκόρδου, τόσο μικρότερα τα ποσοστά καρκινογένεσης.
Το σκόρδο (άλλιο το εδώδιμο), φυτό με βολβώδη ρίζα και έντονα καυστική γεύση και ισχυρότατη οσμή, είναι γνωστό εδώ και αιώνες για την ευεργετική του επίδραση στην υγεία του οργανισμού: περιέχει ουσίες με αντιβακτηριδιακές ιδιότητες, μειώνει τη χοληστερόλη και την αρτηριακή πίεση και ενισχύει το καρδιαγγειακό σύστημα με τις αντιπηκτικές του ιδιότητες. Τις τελευταίες δεκαετίες πλήθαιναν οι φωνές, και μεταξύ του επιστημονικού κόσμου, που ισχυρίζονταν πως δρα και κατά της καρκινογένεσης. Η τελευταία αυτή μελέτη φαίνεται πως επιβεβαιώνει τις απόψεις αυτές, μολονότι ο τρόπος και οι μηχανισμοί με τους οποίους το σκόρδο δρα ανασταλτικά κατά του καρκίνου δεν έχουν διευκρινιστεί πλήρως.
Ωστόσο, τα στοιχεία της μελέτης είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακά: 5 μόλις γραμμάρια σκόρδου ημερησίως, που ισοδυναμούν με μια σκελίδα, μείωσαν δραστικά τις ενδείξεις καρκινογένεσης στους οργανισμούς των συμμετεχόντων στη εν λόγω έρευνα.
Η ερευνητική αυτή ομάδα χρησιμοποίησε μια μέθοδο (η οποία ονομάζεται gas chromatography-mass spectrometry) μέσω της οποίας μπορούσε να μετρήσει στα ούρα δύο ενδείξεις, μία για τα ποσοστά καρκινογένεσης, και μία για την ποσότητα σκόρδου που καταναλώθηκε. Η σχετική δημοσίευση υπάρχει στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Analytical Biochemistry και ολοκληρώνεται με την παρότρυνση το σκόρδο να υπάρχει τακτικά στο πιάτο μας, καθώς μόνο όφελος μπορεί να έχουμε από τις εξαιρετικές του ιδιότητες. Όσο για τη μυρωδιά, ένα κλωνάρι μαϊντανού, ένα μήλο ή μερικοί κόκκοι καβουρδισμένου καφέ μπορούν να εξουδετερώσουν τα όποια δύσοσμα επακόλουθα.
